بسیاری از والدین برای صحبت کردن در مورد مسائل جنسی با فرزندان خود مشکل دارند. شما تا به حال با فرزند خود در مورد مسائل جنسی صحبت کرده‌اید؟ آیا مکالمه موفقی داشته‌اید؟ شاید خجالت می‌کشید یا نمی دانید چگونه باید در این موارد صحبت کرد؟ یا این که می‌ترسید حریم والد-فرزندی بین شما خدشه‌دار شود؟ در این درس نکات ساده و طیف وسیعی از پیشنهادات عملی ارائه می شود که به والدین برای گشودن باب صحبت با فرزندان خود کمک می‌کند.

بسیاری از مشکلات جسمانی، روانی، اجتماعی و رفتارهای ناسالم در بزرگ‌سالی، ریشه در زمان نوجوانی دارند. هر چه خانواده آگاهی و درک بهتری از این دوره و چالش‌های آن داشته باشند، بهتر می‌توانند بستر مناسب را برای شکل‌گیری شخصیتی قوی و سازنده در نوجوان خود فراهم کنند.

اکثر مواقع والدین خیلی زود در مورد ایمنی و محافظت از بدن با کودکان خود صحبت نمی‌کنند. می‌توان انواع دلایل را برای این اتفاق شنید: "آن‌ها خیلی خردسال هستند و من مراقب آن‌ها هستم". "آن‌ها نمی‌فهمند این‌یک موضوع ترسناک است" یا "برای من اتفاق نخواهد افتاد ما در یک محله خوب زندگی می‌کنیم". اما این دلایل هیچ‌کدام قانع‌کننده نخواهند بود اگر فرزند ما مورد سو استفاده جنسی قرار بگیرد. ”دانش سلاحی است که ممکن است فرزندان شمارا از قربانی شدن نجات دهد.”

شمار زیادی از محققان در سراسر دنیا معتقد هستند که کمک والدین به فرزندان خود برای انجام تکالیف مزایای زیادی دارد. روانشناسان دانشگاه ایلینوی دریافتند که هرچه والدین بیشتر درگیر تحصیلات فرزندان خود باشند، پیشرفت تحصیلی، انگیزه و سازگاری اجتماعی فرزندان (بدون توجه به سن، نژاد یا وضعیت اقتصادی -اجتماعی کودک) بهتر است.

واقعیت تخریب شخصیت یک والد به دست والد دیگر در خانواده‌ها، به گستردگی مورد تأیید است. براساس پژوهش‌ها، این مشکل لزوماً هنگام اختلاف یا پس از جدایی پیش نمی‌آید، بلکه هر زمانی در طول زندگی مشترک ممکن است اتفاق بیفتد اما بالا گرفتن اختلاف، طلاق، یا ادامه روند حقوقی حضانت فرزند احتمال پیش آمدن آن را قوی‌تر می‌کند. اگر این پدیده برای شما نیز آشناست، با آن درگیرید یا در پیرامون خود شاهد آن هستید با این درس همراه شوید.

والدین در موقع حاضرجوابی فرزندانشان بر سر دوراهی قرار می‌گیرند؛ از طرفی دوست دارند کودک مستقلی داشته باشند که در برابر خواسته‌های نابجای دیگران بایستد و از طرفی هم هیچ خانواده‌ای گستاخی و بی‌ادبی را نمی‌پسندد، بنابراین لازم است والدین دلایل حاضرجوابی کودکان خود را شناسایی کنند و متناسب با این دلایل بهترین شیوه را برای تربیت خود به کار بگیرند.

با تربیت فرزندان بر اساس حکمت تبتی، نتيجه اقدامات خود را خواهيد دید: فرزندی مستقل، خودکفا و مسئولیت‌پذیر که به والدین خود و دیگران احترام می گذارد و مسئولیت اعمال خود را بر عهده می‌گیرد.