شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۹:۱۹
شک کردن به دانسته‌های خود، گام اول خودشناسی است       
کد خبر: ۷
بخش دوم: چشم انداز

از تولید تا فروش

در ابتدا باید بدانیم آن چیزی که به عنوان ماجراجویی های ذهنی و با سرعت بسیار بالایی در فکر ما ایجاد شده و پیوسته جریان دارد با رویکرد حرفه ای به مبحث چشم انداز کاملا متفاوت است.

سواد زندگی- در مبحث قبلی مراحل تهیه طرح و دستیابی به یک برنامه مناسب در راستای آغاز کار را مورد بررسی قرار دادیم. در آنجا تاکید کردیم که در مسیر تدوین طرح نباید بخشی به نام چشم اندازها را وارد کنیم. شاید کمی عجیب به نظر برسد اما همانطور که توضیح داده شد ورود چشم اندازها به طرح اولیه ممکن است نتیجه گیری هایی نادرست و عجولانه را در ذهن صاحب کار ایجاد کند.

اما به هرترتیب بدون چشم انداز که نمی توان وارد یک فعالیت تجاری شد! قطعا بررسی های اولیه برای تهیه طرح، ذهن ما را به سمت نتیجه گیری ها و پیش بینی هایی سوق خواهد داد.

از این رو در مبحث امروز تلاش داریم تا روش دستیابی به یک پیش بینی تقریبا قابل اطمینان و همچنین اصول لازم در ارائه یک چشم انداز را مورد بررسی قرار دهیم.

از تولید تا فروش

در ابتدا باید بدانیم آن چیزی که به عنوان ماجراجویی های ذهنی و با سرعت بسیار بالایی در فکر ما ایجاد شده و پیوسته جریان دارد با رویکرد حرفه ای به مبحث چشم انداز کاملا متفاوت است. به عبارت دیگر تمامی آنچه که در رابطه با یک موضوع به ذهن ما خطور می کند ارزش ثبت به عنوان چشم انداز را ندارد.

یک چشم انداز مناسب ارتباطی بسیار نزدیک با تلاش و ممارست ما برای تهیه طرح دارد. در جریان بررسی ها و گام هایی که پیش می رویم؛ هر مرحله دانش ما نسبت به آغاز کسب و کار جدید کاملتر شده و توانایی تجزیه و تحلیل ذهن ما در رابطه با آن موضوع افزایش می یابد. مثلا هنگامی که قیمت کالاهای مشابه در بازار را در اختیار داریم، نسبت به قیمت گذاری کالای تولیدی خود عملکرد دقیق تر و تخصصی تری خواهیم داشت، به همین سادگی!

اگر دقت کرده باشید هدف اصلی از این مثال ها و مبحث امروز آن است که شما در مرحله تدوین طرح به هیچ عنوان اسیر پروسه چشم انداز سازی توسط ذهن خود یا نزدیکانتان نشوید زیرا تهیه طرح کاری است که هزینه خاصی را متوجه شما نمی کند و فرض اینکه آینده این فعالیت مورد نظر شما محکوم به نابودی باشد بهتر آن است که اول مراحل را طی کنید و سپس به آن چشم اندازهای تیره برسید.

خوب اکنون که هدف بحث مشخص شد سعی می کنیم تا بسیار مختصر و ساده روش های دستیابی به یک چشم انداز قابل اطمینان و مناسب را بازگو نمائیم.

گام اول در این مسیر افزایش آگاهی است که البته ما این مرحله را در جریان تدوین طرح پشت سر نهاده ایم. پس فرض می کنیم نسبت به حوزه مورد نظر اطلاعات کاملی در اختیار داریم. گام بعدی تهیه کاغذ و مداد است! شاید عجیب به نظر برسد اما به نظم درآوردن دایره افکار نیازمند ثبت آنهاست صرف آنکه ساعت ها بنشینیم و چشم اندازهای تولید کالای خاصی را در سر مرور کنیم هیچ فایده ای نصیب ما و کار نخواهد شد. پس خود را به نوشتن عادت می دهیم. پیش بینی های شخصی خود را روی کاغذ آورده و سپس آنها را مقداری مرتب می کنیم. آنچه روی کاغذ آمده ممکن است بسیار خوش بینانه یا بالعکس کاملا تیره و تار باشد. در اینجا لازم است تا ذهن خود را تمرین دهیم که با مساله تعاملی منطقی داشته باشد. هر چند ورود به یک عرصه جدید در حوزه اقتصاد همواره نگرانی های زیادی را بدنبال دارد.

در گام بعدی تلاش می کنیم تا برآوردهای کمی و کیفی را در نیتجه گیری های خود وارد کنیم. این مهم از مسیر عدد، رقم و محاسبه ممکن خواهد بود. برای مثال در بحث تولید ابر ظرفشویی ما اطلاعاتی را همانند هزینه تولید، قیمت کالاهای مشابه و ... در اختیار داریم البته ممکن است برخی از پارامترها در این مرحله خیلی دقیق نباشند مانند هزینه تهیه مواد خام که هر لحظه در بازار تغییر می کند از این رو اعداد در یک محدوده با نوسان منطقی تعریف می شوند. خوب تلاش می کنیم تا به یک عدد برای کالای تولید خود برسیم. حال می توان گفت این ابرظرفشویی در بازار در حدود فلان قیمت فروخته خواهد شد. با این عدد و اعداد تهیه مواد اولیه و خط تولید برای خود معادلاتی را مشخص می کنیم که در اولین استارت تولید مثلا 500 نمونه را آماده کنیم. با همین روش به چندین عدد اثرگذار در برنامه تولید کالای موردنظر خود می رسیم که تمامی آنها را در بخش چشم انداز و ادامه طرح وارد می کنیم. سایر هزینه ها را نیز تا حد ممکن در این بخش از گزارش وارد خواهیم کرد. بازهم تاکید می کنیم برای اعداد نهایی یک محدوده نوسان در نظر داشته باشید.

خوب پس از پایان این مرحله بازهم اطلاعات ما کاملتر شده است. در اینجا ممکن است چشم اندازهای پیش رو چندان امیدوار کننده نباشند و این پرسش ایجاد شود که در چه صورت ادامه فعالیت تولیدی منطقی خواهد بود؟ پاسخ به این پرسش تا حدود زیادی سلیقه ای خواهد بود. در درجه اول تصمیم با صاحب کار است اما معمولا پیشنهاد می شود اگر در چشم اندازها تا 20 درصد سود خالص دست یافتنی به نظر می رسید فعالیت خود را آغاز کنید و امیدوار باشید که محصول و فعالیت شما در بازار آینده ای بهتر را خواهد داشت.

اگر ارزیابی هایتان به ادامه کار نزدیک بود خود را برای ورود به مرحله بعد یا همان مبحث "اجرا" آماده می کنیم که در قسمت بعد بدان خواهیم پرداخت.

 


"سواد زندگی"، مدرسه آموزش های دانش پایه عصر ایران است. همه رسانه ها می توانند از مطالب این سایت استفاده کنند. اما خواهش می کنیم برای سهیم شدن در گسترش دانایی، با لینک سواد زندگی منتشر فرمایید: 
http://www.savadezendegi.com/


جدیدترین درس ها
پربازدید ها
دعوت از دوستان
ایمیل دوستان خود را جهت دعوت وارد کنید